Het nieuwe – en laatste – seizoen van House of Cards was gedoemd te mislukken. En dat kwam niet alleen door het ontslag van haar pronkjuweel, Kevin Spacey.
De toekomst van House of Cards was een tijd onzeker na de seksuele aantijgingen tegen Spacey, die als Francis ‘Frank’ Underwood – president van de Verenigde Staten - de hoofdrol vertolkte. Netflix liet zich echter niet kennen. De streamingdienst schreef in dit laatste seizoen Underwood uit de serie en schoof zijn vrouw Claire (Robin Wright) naar de voorgrond. Als de eerste vrouwelijke president van de VS probeert zij de serie een waardig einde te geven. De schrijvers hadden blijkbaar andere plannen.
"House of Cards maakt het meest overtuigende statement uit haar looptijd."
Karikatuur
Het seizoen lijkt in eerste instantie een karikatuur van een eventueel Hillary Clinton-presidentschap. Vrouwonvriendelijkheid, discriminatie, de MeToo-beweging, hackende Russen; alle pijnlijke thema’s uit de recente Amerikaanse politieke geschiedenis komen voorbij.
Ook de techgiganten, zoals Facebook, komen er niet ongeschonden vanaf. De serie laat de nare bijwerkingen zien van het gebruik van big data over het electoraat. Netflix toont hiermee een pessimistisch, doch realistisch, beeld van een democratie waarin kiezers steeds meer gemanipuleerd worden via sociale media.
Dikke middelvinger
Het belangrijkste en centrale thema is deze keer de invloed van rijke partijsponsoren. De nieuwe antagonisten – Bill en Annette Shepherd (Greg Kinnear en Diane Lane) – zijn Democratische varianten van de Koch’s en Mercers. Zij illustreren de toxische invloed die industriële families hebben op de Amerikaanse politiek.
House of Cards maakt hiermee het meest overtuigende statement uit haar looptijd. Als de serie ook maar een beetje overeenkomt met de realiteit (wat normaliter wel het geval is), verkeert de Amerikaanse democratie in groot gevaar.
Dit krachtige (en ook nodige) statement wordt overstemd door het paniekvoetbal van Netflix, dat bang is voor negatieve aandacht als gevolg van het Spacey-schandaal. In plaats van de serie te eindigen met een dikke middelvinger naar de oligarchie, richt de streamingdienst deze naar Kevin Spacey.
"De serie verliest wederom haar verfijning en tact."
Bot instrument
Het hele seizoen is gericht op het distantiëren van Francis Underwood, en daarmee impliciet ook van Spacey. Netflix trekt hiervoor alles uit de kast. De makers wringen zich in de vreemdste bochten om zelfs de stem van Spacey uit de serie te houden.
Deze inspanningen gaan ten koste van de politieke beschouwingen die zij proberen te geven. De serie verliest hierdoor wederom haar verfijning en tact, zoals dat ook in de voorgaande seizoenen het geval was. Het is een bot instrument geworden met onwaarschijnlijk veel moorden en drama, allemaal om de nalatenschap van Underwood en Spacey voorgoed te wissen.
Slachtoffer
De makers stonden voor een moeilijke opgave. De realiteit van het Trump-presidentschap lijkt onwaarschijnlijker dan de gemiddelde House of Cards-aflevering. Toch was dit de uitgelezen kans om een geraffineerde reflectie te bieden op de werkelijkheid. Claire’s worsteling met de minachting voor vrouwelijke politici is perfect getimed nu er zoveel vrouwen verkiesbaar waren in de midterms. Helaas hebben de schrijvers bevestigd dat ook zij, en de hele serie, slachtoffer zijn geworden van Spacey’s ontucht.
Eindoordeel:
🍌🍌🍌
(3/5)