Toegegeven: ik ben een stressed out perfectionist. Hard werken, leuk zijn voor de hele wereld, voldoende aandacht voor vrienden en familie: ik probeer het allemaal. Maar dat nare stemmetje in mijn hoofd uitzetten? Dat lukt me dan weer niet. Tot ik het boek Happy Life 365 ontdekte.
Tijdens mijn zoektocht naar ‘zelfliefde’ – op het internet nota bene – kwam ik een nieuw boek tegen. Happy Life 365 van Kelly Weekers. Op de kaft van het boek staat dan ook: ‘De no-nonsense denkwijze voor een leuker leven’.
Lak hebben
Aan de hand van een aantal thema’s - zoals ‘geluk is een mindset’ en ‘het zit tussen je oren’ - leert Kelly je dat je je eigen geluk kan creëren door dingen los te laten waar je geen controle over hebt. Door lessen als ‘lak hebben aan wat een ander van je denkt’ en ‘nee zeggen tegen dingen waar je een hekel aan hebt’ was ik al snel overgehaald het boek in één middag uit te lezen. Het zijn dan ook twee lessen waar ik wel een snelcursus in kan gebruiken, ik hecht namelijk veel te veel waarde aan andermans mening.
Worst case scenario
Het boek begint met het maken van je eigen lifescan om te meten waar je staat. Na elk hoofdstuk volgt een praktische opdracht. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het opschrijven van iets waar jij je krampachtig aan vasthoudt. Kelly laat je hierbij nadenken over een worst case scenario. Wat als het allemaal anders loopt dan verwacht? Erg fijn, want het dwingt je – als je de opdracht netjes maakt – om haar tips te vertalen naar je eigen praktijk.
"Het is fijn om als racewagen even op de rem te kunnen trappen."
Zweverig geklets
Kelly houdt niet van zweverig geklets, maar vertelt recht door zee waar het op staat. Zo schrijft ze over een zestal onrealistische verwachtingen die mensen hebben van hun leven, zoals ‘het leven is alleen maar leuk’, ‘iedereen vindt mij leuk’, en ‘ik ben speciaal’.
Zelfs als je aanvankelijk denkt: ‘Dit heb ik nog nooit gedacht!’, weet Kelly toch haar vinger op jouw zere plek te leggen. Ik heb nog nooit gedacht; ‘Goh, wat ben ik toch speciaal’. Maar ik wil wel fit zijn en een goede baan, een goede relatie én een uitgebreide vriendengroep hebben, omdat ík dat verdien. Aan het eind van het verhaal gooit Kelly je nog een laatste reddingslijn toe: een start om je eigen ‘happy life dagboek’ bij te houden.
Op de rem
Het is fijn om als racewagen even op de rem te kunnen trappen. Kelly kan het allemaal goed verwoorden, maar ik ben benieuwd hoe ver deze denkwijze mij echt gaat brengen. Ga ik het volhouden of slaat het helemaal niet aan? Kan ik die negatieve ‘ik ben niet goed genoeg’-gedachten de kop in drukken of…?
Ik denk dat het alleen kan werken als je je deze denkwijzen eigen kan maken en je jezelf daar de tijd voor gunt. Een aantal weken na het lezen van dit boek merk ik dat ik meer tijd neem voor mezelf, in plaats van vooral te denken aan wat anderen graag zouden willen zien van mij. Happy thoughts!
Eindoordeel:
🍌🍌🍌🍌