Veel jonge, talentvolle onderzoekers doen dementieonderzoek, maar hebben moeite om een vaste aanstelling te bemachtigen en projectfinanciering te krijgen. De stichting Alzheimer Nederland reikt daarom een prijs uit om dit talent te behouden. Eén van de genomineerden is Dr. Kay Deckers, onderzoeker aan de Universiteit van Maastricht (UM) en projectcoördinator van de campagne We zijn zelf het medicijn.
Foto | Dr. Kay Deckers
Hoe ouder men wordt, hoe groter de kans op dementie. Het is onmogelijk om daar invloed op uit te oefenen. Deckers doet al jaren onderzoek naar risicofactoren van dementie en heeft deze tijdens zijn promotietraject aan de UM in kaart gebracht. “Met ons onderzoek focussen wij ons vooral op risicofactoren die wél veranderbaar zijn.” Hij noemt leefstijl als een factor waar we zelf invloed op hebben. “Uit onderzoek blijkt dat bijna 60 procent van de mensen denkt dat je geen invloed kan uitoefenen op het ontwikkelen van dementie. Wij willen mensen meer bewust maken van het feit dat leefstijlfactoren, zoals gezonde voeding, invloed hebben op een gezond brein op latere leeftijd."
"Tot op heden zijn er geen medicamenten die dementie kunnen genezen."
Campagne
Met de campagne We zijn zelf het medicijn hebben Deckers en zijn team door heel Limburg en omstreken gereisd om de eigen invloed op hersengezondheid onder de aandacht te brengen. Vandaar de drie pijlers: beweeg voldoende, blijf nieuwsgierig en eet gezond. Deze komen ook terug in de app MijnBreinCoach. Deckers ontwikkelde mee aan deze succesvolle app. “Bijna 10.000 mensen hebben de app gedownload, waarmee men zelf met één of meerdere leefstijlfactoren aan de slag kan gaan om de hersengezondheid op peil te houden."
Impliceert de naam van de campagne dat andere medicijnen niet werken? “Tot op heden zijn er geen medicamenten die dementie kunnen genezen. Er zijn alleen medicijnen op de markt die een aantal symptomen aanpakken, oftewel de ziekte wellicht iets afremmen.” Er kwamen toch wel eens wat negatieve reacties op de naam van de campagne. “De naam is bedoeld is met een knipoog, we wilden juist triggeren door de nadruk te leggen op wat wij zelf kunnen doen ter preventie van de ontwikkeling van dementie op latere leeftijd.”
Nieuwe generatie artsen
Meer bewustwording voor dementie preventie is één ding, maar daar houdt zijn missie niet op. “De volgende stap is om de hersengezondheid onderdeel te laten zijn van het spreekuur bij de huisarts." Momenteel is er al een hart- en vaatziekten spreekuur in de huisartsenpraktijk. “Het zou goed zijn als hersengezondheid onderdeel gaat worden van datzelfde spreekuur. Zo kan de praktijkondersteuner ook de invloed van stemming, stress en voeding op de hersengezondheid bespreken met de cliënt." Ook wil hij extra lesmateriaal aanleveren bij huisartspraktijken. Hij denkt ook al aan de nieuwe generatie artsen. “Zo blijkt dat in het geneeskundeonderwijs nog te weinig aandacht is voor het feit dat er ook maar iets aan de kans op dementie gedaan kan worden. Daar valt dus nog een slag te slaan."
"Mijn onderzoek wordt wel eens zandbakkenonderzoek genoemd."
Opa
Zijn opa is een van zijn drijfveren. “Mijn opa heeft nooit de diagnose dementie gekregen, maar ik zag al eerder dat er iets aan de hand was. Hij was een oud-mijnwerker, at vroeger ongezond, heeft lang gerookt en was hartpatiënt. Ondanks dat hij 87 is geworden, vraag ik me toch af of hij niet langer had geleefd als hij een gezondere leefstijl had gehad op jongere leeftijd." Zo komt de invloed van een ongezonde leefstijl op de hersengezondheid dichtbij voor Deckers. Al vond hij "op jonge leeftijd het brein ook al enorm fascinerend".
Zandbakkenonderzoek
Hoe gedreven Deckers ook is, het blijft voor een jonge academicus lastig om naam te maken. Een vast contract krijgen is haast onmogelijk en er is enorme competitie om geld voor onderzoek binnen te halen. “Je moet je constant bewijzen en dat is soms wel frustrerend." Ook komen er af en toe negatieve reacties op zijn onderzoek vanuit de biomedische wereld. “Mijn onderzoek wordt wel eens soft science of zandbakkenonderzoek genoemd, oftewel dat kinderen dat zelfs in de zandbak kunnen doen." Toch laat hij zich niet afremmen door deze opmerkingen. Hij haalt zijn waardering vooral uit de impact die zijn onderzoek heeft, zowel binnen de academische wereld als daarbuiten. “Iets betekenen voor de maatschappij maakt mij het gelukkigst.”
Je kunt tot 30 september hier stemmen op de Young Outstanding Researcher Award.