top of page
Foto van schrijverYuri J.P. Meesen

“Twee dagen voor de bruiloft kon ik pas weer lopen”

Bijgewerkt op: 1 aug. 2020


Rob ten Heuvel (42) is part-time politieagent en part-time tatoeëerder. Op de binnenkant van zijn rechteronderarm staat een tattoo van een zwaluw, een hart met de tekst ‘You and I’, een roos en een rozenknop op een wolkenbedje. De tattoo staat symbool voor alle dingen onder de wolken die belangrijk zijn.


Foto | Vincent M.A. Janssen

“Ik heb de tattoo zo’n vijf jaar geleden laten zetten van geld dat mijn oma me na heeft gelaten: een ontzettend lieve vrouw. Het was mijn derde tattoo. Sindsdien is het snel gegaan.” Beide armen zitten vol en zelfs in zijn nek prijken twee tattoos. “Dat ging niet zonder slag of stoot”, grinnikt Ten Heuvel. “Aan elke tattoo gaat een flinke discussie vooraf; mijn vrouw houdt er niet zo van. Ik breng nieuwe ideeën altijd heel voorzichtig. Inmiddels is het niet meer zo’n probleem. De grens was mijn borstkas, maar die staat inmiddels ook vol. Ik zoek de grenzen op. We houden van elkaar, het gaat om het innerlijk, maar ik heb moeten beloven dat ik nooit aan mijn handen begin.”


"Drie maanden verkering en ze moest alles voor me doen: van koken tot helpen met naar de wc gaan."

“De roos staat voor mijn vrouw Marilyne. We zijn nu zeventien jaar samen en bijna zestien jaar getrouwd. Dat is erg snel, maar we wisten het allebei gewoon zeker. We zijn naast maatjes ook man en vrouw. Door de jaren heen hebben we gemerkt dat we samen alles aankunnen. Toen we drie maanden bij elkaar waren, heb ik een zwaar motorongeluk gehad. Dat was onze eerste hindernis. Mijn voet, hand en mijn kuit- en scheenbeen waren gebroken. Mijn been moest worden opengesneden omdat de zwelling te groot werd. Elke dag zat Marilyne aan mijn bed. Ik kon helemaal niks en moest lang revalideren. Drie maanden verkering en ze moest alles voor me doen: van koken tot helpen met naar de wc gaan. Vanaf dat moment wist ik: als er iets is, zal zij me altijd helpen. Twee dagen voor de bruiloft kon ik pas weer lopen.”


Foto | Vincent M.A. Janssen

“Kort daarna werd onze dochter Lenthe geboren. De rozenknop staat symbool voor haar. Ze is nu bijna vijftien en mijn grote trots. Ze is ook erg in tattoos geïnteresseerd. Mijn vrouw en ik hebben haar pas geleden toestemming gegeven om een te laten zetten op haar arm. Die ga ik niet maken, maar een artiest uit Barcelona. Een tattoo zetten is ook een ervaring, het is mooier als ze daarvoor naar Barcelona gaat.”


“Het hart staat voor de liefde, in het bijzonder die tussen mijn vrouw en mij. Die liefde is zo speciaal voor mij. Dat komt mede omdat ik een hele nare jeugd heb gehad. Ik heb geen contact meer met mijn ouders.”


"Thuis is het allerbelangrijkste. Als politieman moet je daar goed over nadenken."

“De zwaluw van mijn tattoo is een herinnering voor mezelf; dat ik er altijd zorg voor draag dat ik veilig thuis kom om voor mijn familie te zorgen. Thuis is het allerbelangrijkste. Als politieman moet je daar goed over nadenken. ‘Ga ik achter iemand aan als hij een wapen heeft? Ga ik deze auto wel of niet van de weg drukken? En ga ik over de 200 kilometer per uur?’ Die keuzes moet je heel bewust maken.”


Comments


bottom of page